Yılmaz Özdil, "Ve, başımıza bunlar gelirken başımızda oturanlar hâlâ diyor ki… Düzelteceğiz merak etmeyin. Gözünü seveyim daha neyi düzelteceksin be Rebeka!" ifadelerini kullandı. YILMAZ ÖZDİL'İN YAZISI ŞÖYLE: Ahh Rebeka ah Bahar geliyor, dışarda okuldan kaçma havası var… Sadece tabiat değil, yaşama sevincimiz de tomurcuklanıyor böyle günlerde, hayata gülümseyerek bakabilme duygularımız da ufak ufak çiçek açıyor. Kasvetli kış ayları geride kaldığı için midir nedir, ağır ağır makale yazmak yerine çok sevdiğim bir fıkrayı anlatayım istedim bugün. Mois ölüm döşeğinde yatıyormuş. Rebeka başında sessiz sessiz gözyaşı döküyormuş. “Ahh Rebeka ah” demiş Mois… “Hatırlıyor musun, yolda yürürken otomobil çarpmıştı, her yanım kırılmıştı, yine böyle bir hastane odasında ecelle pençeleşiyordum, başucumda sadece sen vardın.” Tatlı tatlı saçını okşamış Mois'in Rebeka. “Nasıl hatırlamam Moisciğim” demiş, “ne zor günler atlattık biz.” Mois'in yanaklarından iki damla süzülmüş. “Ahh ah, hatırlıyor musun Rebeka” demiş, “iflas edip, sıkıntıdan kalp krizi geçirdiğimde, başucumda yine sadece sen vardın.”